Elixxer
Elixxir is een decentraal transactieplatform voor de ondersteuning van online communicatie zoals berichten, betalingen en decentrale applicaties.
Het Ellixxir platform maakt gebruik van het cMix protocol, het is een mixnet protocol voor anonieme communicatie. Het cMix is een technologische doorbraak op het gebied van snelheid, schaalbaarheid, veiligheid en privacy. Vooral het privacy aspect is hierbij belangrijk aangezien online privacy bijna mogelijk is om te verwezenlijken doordat er metadata lekt en wordt verzameld. Metadata bestaat uit informatie over wie, wat, wanneer en waar iemand iets doet of zegt online. Deze metada wordt door de grote centraliseerde entiteiten zoals inlichtingendiensten en tech-bedrijven zoals Google en Facebook misbruikt of gelekt. Het verzamelen en in feite misbruiken van meta data staat bekend als traffic analysis.
Er zijn vele verschillende big-data analyse gereedschappen die adverteerders, oplichters, vijandige overheden kunnen gebruiken. Elixxir is ontwikkeld om hieraan een einde te maken. De uitvinder van Elixxir is David Chaum (1955), een beroemde computerwetenschapper en cypherpunk. Hij heeft grond leggend werk verzet voor het mogelijk maken van Bitcoin. Al in de jaren tachtig en negentig werkte hij aan systemen om digitale transacties mogelijk te maken zonder tussenkomst van een bank . Voor zijn werk ontving hij op 22 november 2019 een onderscheiding aan het Centrum Wiskunde & Informatie in Amsterdam, waar hij in de jaren tachtig werkzaam was. Hieronder kun je hem aan het woord zien tijdens de Web3 Summit 2019:
Elixxer zal draaien op een decentraal netwerk van nodes die het xx network heet. Hierin zal ook een nieuwe kwantum resistente blokketen (Praxxis) worden geïmplementeerd voor de introductie van een eigen cryptocurrency: Praxxis digital currency. Deze componenten zijn onder ontwikkeling. Op dit moment is de Elixer messenger app klaar, dit wordt de XX Messenger genoemd. De XX Messenger zal de belangrijkste applicatie worden die anonimiteit zal waarborgen van de gebruikers en over een intern betalingsnetwerk zal beschikken op basis van Praxxis.
Het is zeker de moeite waard om Elixxer in een historisch kader te plaatsen binnen de ontwikkeling van het internet en ook het werk van David Chaum.
Elixxir – achtergrondinformatie
Sinds meer dan 50 jaar geleden de eerste boodschap via een computer werd verstuurd, heeft digitale netwerktechnologie meer gebruikers aangetrokken dan ieder ander communicatiesysteem. Zodra “Het Netwerk”- een voortdurend groeiend netwerk van netwerken – het grote publiek bereikte, voerden wereldwijde corporaties een explosief economisch model in, aangedreven door adverteerplatforms. Deze houden op geheime wijze in de gaten wie het Netwerk gebruiken, en hoe en wanneer zij het gebruiken. Nu is de vraag simpelweg: zullen cryptografische oplossingen een volgende generatie netwerk ondersteunen? Eentje die wordt beheerd door de gebruikers en die hun persoonlijke informatie beschermt?
Volgens algemene opvattingen werd “Het Netwerk” in 1980 gecreëerd met de invoer van het Usenet. Hoewel e-mail en een aantal verbonden onderzoeks- en privénetwerken al bestonden, introduceerde het Usenet de alternatieve nieuwsgroephiërarchie. Hiermee werd een groeiend, landelijk sociaal platform opgezet voor een aantal politiek georiënteerde fora, maar ook voor fangroepen. Voor hen diende het als een erg populair prikbord voor anime en sciencefiction.
Toen werd dit systeem vervangen door de TCP-/IP-standaard, wat deelname aan het netwerk voor een veel grotere verzameling computerhardware mogelijk maakte. Door meerdere verschillende netwerken te laten werken als een enkel ‘internetwerk’, bepaalde TCP/IP de fundamentele netwerknorm, die nog steeds de basis vormt voor het internet.
In 1990 zette Tim Berners-Lee de eerste stap naar het verbeteren van de logge en moeilijk te gebruiken interfaces, door het World Wide Web te introduceren, op basis van zijn URL’s, HTTP- en HTML-standaarden.
Gebruiksvriendelijke browsers voegden de laatste laag toe voor een bruikbaar consumentenwebplatform dat op het internet draaide, door grafische elementen, data, tekst en uiteindelijk video op een elegante wijze aan te pakken.
Het herhalend patroon is dus de vooruitgang in netwerkstandaarden en de technologie die de groei van het netwerk stimuleert, gevolgd door verbeteringen aan de kant van de gebruiker, om een betere gebruikersinterface te ontwikkelen. De communicatiekant en sociale toepassingen van het netwerk zijn constant opnieuw geïntroduceerd in nieuwe versies, ontworpen om netwerkupdates te benutten.
De gebruiksvriendelijkheid van het Web en de daaropvolgende adoptie door consumenten in de jaren ’90 opende de deur voor een economisch model met enorm commercieel potentiaal. Op het eerste World Wide Web-congres in CERN (de Europese Raad voor Kernonderzoek) in Genève in 1994, sprak de eerste belangrijke spreker, David Chaum, zich uit voor een Web dat valuta en betalingsmethoden ondersteunde, zodat een online economie kon worden ondersteund, onafhankelijk van advertenties. De tweede belangrijke spreker, Tim Berners-Lee, focuste meer op het vermogen van het Web om informatie en kennis te delen. Daarmee impliceerde hij echter een toekomstig mediamodel voor het Web, met door advertenties ondersteunde webcontent, zoals televisie, kranten en tijdschriften het al lange tijd deden.
Chaum’s op transacties gebaseerde visie kwam niet voort uit slechts een verlangen om economische activiteit online mogelijk willen maken. Hij wilde eerder een alternatief te bieden op reclamemodellen die de verzameling van persoonsgegevens door gecentraliseerde machten in de hand werkten, of dit nu bedrijven of overheden zijn. Hij maakte zich ook zorgen om de gezondheid van de democratie als informatiedistributiekanalen gemonopoliseerd zouden worden. Chaum sprak zich uit tegen de dreiging van een groot, machtig bedrijf dat de markt in de houdgreep hield door persoonsgegevens te monetariseren:
Informatiediensten en andere grote belanghebbenden konden bijvoorbeeld de controle nemen over verschillende informatie- en mediadistributiekanalen, terwijl ze tegelijkertijd hun positie konden verstevigen door middel van verfijnde marketingtechnieken die berusten op het verzamelen van uitgebreide informatie over consumenten.
Toen verving Google de zoekbalk als de poort naar het internet en begon Facebook de wereldgemeenschap onder zich te scharen. Nu dat beide bedrijven gebruikersgegevens verzamelen en monetariseren, beginnen steeds meer mensen de beperkingen van het mediamodel te zien.
De oplossing is altijd geweest om het deel van het Web te doen groeien waar mensen hun persoonsgegevens zelf beheren en waar reclame niet domineert. Dat betekent dus de visie oppakken die David Chaum al in 1994 op het CERN-congres uitte.
Dat is waar Elixxir zich voor inzet. De cMix-technologie die de invoer van het Elixxir-netwerk ondersteunt, beschreven in deze paper, is van essentieel belang om een online ruimte te creëren waar gebruikers er zeker van kunnen zijn dat hun informatie en activiteiten sterk beschermd worden.
Voor meer informatie: